Jarenlang was dit hét Chinese restaurant van Eindhoven: Pom Lai aan het Stratumseind 91. Populair bij Eindhovenaren en tal van BN’ers, onder wie Toon Hermans, Willem Ruis en Frits Philips. Daarmee heeft dit restaurant van Chang Fa Ching een onuitwisbare indruk achtergelaten in de stad, maar dat niet alleen. Want wist je dat Pom Lai een rol heeft gespeeld bij het bedenken van het gerecht Babi Pangang, zoals wij dat in Nederland kennen? Kleinzoon Olivier Ching (59): “Ze hebben de rode saus daar boven in een kamertje bedacht”.
Door Marjolein van Hoof
Wil je in het buitenland Babi Pangang bestellen? Grote kans dat het niet eens op de kaart staat. Dit gerecht zoals wij het kennen - met knapperig varkensvlees op een bedje van atjar en met een rode zoetzure saus - is namelijk een typisch ‘verhollandst’ gerecht, bedacht in de jaren ’50.
“Het komt wel uit China, maar dan in een totaal andere versie. Oorspronkelijk werd het gemaakt van buikspek. Dat is heel vet vlees en daar houden Nederlanders niet zo van. Daarom is het vervangen door varkensnek, crispy gefrituurd. Ook de saus en de atjar horen niet bij het originele recept”, legt Olivier Ching uit.
Al jarenlang gaan er geruchten rond dat Pom Lai verantwoordelijk is voor het bedenken van de ‘Nederlandse’ Babi Pangang. “Of mijn opa met het idee kwam om het buikspek te vervangen door varkensnek? Ik denk het wel, maar dat kan ik niet bewijzen. De saus is zeker wel bij Pom Lai bedacht.”
Documentaire
Dat weet Olivier dankzij Julie NG. Met Stichting Meer Dan Babi Pangang belicht zij de diversiteit van de Chinees-Indische gemeenschap in Nederland: online én in de gelijknamige documentaire die onlangs in première ging tijdens het Nederlands Film Festival. “Julie wist een oud-kok van Pom Lai op te sporen die jarenlang bij mijn opa in de keuken werkte. Hij was erbij toen daar, boven in een kamertje, de saus werd bedacht.”
Ook Olivier is betrokken bij de stichting en is geïnterviewd voor de documentaire Meer Dan Babi Pangang. Logisch, want als derde generatie Ching kan hij veel vertellen over Pom Lai en het latere restaurant Blauwe Lotus van zijn vader Chang Fa Ching junior. “Ik ben opgegroeid tussen de potten en pannen.”
Huiskamer
Olivier is niet de biologische zoon van Chang Fa Ching: “Ik ben geadopteerd en was enig kind.” Wanneer zijn opa precies vanuit China naar Nederland kwam, weet hij niet. “Ik weet wel dat hij hier eerst geroosterde pinda’s verkocht bij Animali voordat hij in 1950 aan de slag ging bij Pom Lai, dat hij later overnam. Ik herinner mijn opa als een gedreven man die altijd bezig was om iets te realiseren voor zijn kinderen.”
Pom Lai was een echt familierestaurant, dat Ching runde samen met zijn vrouw Anneke van Deursen en later hun vier kinderen. “Ook mijn vader begon hier al op jonge leeftijd te werken. Ons leven speelde zich grotendeels af in het restaurant: als kind was ik vaker daar dan in ons huis in Tongelre. Het was er altijd gezellig, met de familie, het personeel en de gasten. Het was net een huiskamer.”
Het was die gemoedelijke sfeer die Pom Lai zo populair maakte, denkt Olivier. Niet alleen bij de Eindhovenaren: ook veel bekende Nederlanders wisten het restaurant aan het Stratumseind te vinden. “Heel groot was het niet. Als het vol zat, gingen mensen bij het nabijgelegen café ‘t Brugske wachten. Mijn vader haalde ze dan op zodra er een tafeltje vrijkwam”, herinnert hij zich.
Blauwe Lotus
Oliviers vader opende in 1972 zijn eigen restaurant: de Blauwe Lotus aan de Limburglaan dat later verhuisde naar het Philips Stadion. Ook dit was een groot succes met veel bekende gasten. Voetbaliconen als Johan Cruijff, Marco van Basten en Romário aten hier bijvoorbeeld, maar ook Frits Philips, Ron Brandsteder, Louis van Gaal, en vele anderen. En niet te vergeten: Prins Bernhard. “Die kwam regelmatig”, knikt Olivier. “Mijn vader jaagde en werd door het Koninklijk Huis ook vaak uitgenodigd om bijvoorbeeld op de Veluwe op zwijnen te jagen. Ik mocht wel eens mee.”
Oliviers vader had diezelfde gedrevenheid als Ching senior. “En als er iemand kon verkopen, dan was het mijn vader wel. Hij had heel veel charme, met zijn mooie witte smoking. Ik denk dat veel mensen hem zo nog herinneren.”
Ondernemend
Ondernemen en goed kunnen verkopen: het is iets wat Olivier van zijn vader heeft geleerd. Tegenwoordig heeft hij een bedrijf waarmee hij advocaten ondersteunt bij acquisitie en marketing. Daarvoor verkocht Olivier websites en runde hij een uitzendbureau voor de horeca.
“En ik heb twee jaar lang voor Leo van Eeghem gewerkt, eigenaar van restaurant De Karpendonkse Hoeve. Leo was als een tweede vader voor me, iemand waar ik enorme bewondering voor heb. Een gastheer op en top. Voor hem heb ik veel grote partijen binnengehaald en georganiseerd.”
Geheim
Oliviers werkzame leven begon echter bij zijn vader: “In de keuken van de Blauwe Lotus. Ik heb daar jarenlang gewerkt en er dus ook heel wat Babi Pangang gemaakt”, grinnikt hij. “De varkensnek stoofden we in een soort bouillon. Daarna werd het goed uitgedroogd en koud in schijven gesneden. Dat frituurden we heel crispy. De saus maakten we op basis van tomatenpuree, azijn, suiker en veel andere ingrediënten zoals gember en verschillende citrusvruchten.”
Die originele saus kom je tegenwoordig niet vaak meer tegen, volgens Olivier. “Vroeger zaten hier in Nederland voornamelijk Chinezen uit Hongkong, het meest culinaire deel van China. Zij hadden kennis van zaken om iets lekker te maken. De laatste jaren zijn vooral Mainland Chinezen hierheen gekomen. Zij hebben veel restaurants overgenomen. Bij hen gaat het vaak vooral om geld verdienen en dus halen ze de dure ingrediënten eruit. Daardoor zijn de recepturen wel verkracht. Als ik Babi Pangang bestel, kijk ik altijd eerst naar de saus. Als die rood en glad is, dan weet ik dat er weinig ingrediënten in zitten. Het heeft dan niets te maken met het recept dat bij Pom Lai bedacht is. Zonde, want ook ik vind Babi Pangang nog steeds een heerlijk gerecht.”
De documentaire Meer Dan Babi Pangang draait waarschijnlijk vanaf 19 februari 2026, rond het Chinese Nieuwjaar, in de bioscopen. Kijk voor updates op: