In de rubriek ‘Door de lens van’ tonen (amateur)fotografen een selectie van hun favoriete foto’s die ze maakten in de regio Eindhoven. Dit keer met Jacob Kuijpers.

Door Marjolein van Hoof

Jacob Kuijpers (62) is een creatieve duizendpoot. Zo volgde hij een opleiding tot meubelmaker en was hij vele jaren betrokken bij culturele podia. “Als dichter, schrijver en stand-up comedian: een manusje-van-alles, zeg maar”, vertelt Jacob. Maar de hoofdmoot is toch wel de fotografie.

Sinds 2008 legt hij zich toe op stadsfotografie, en hoe! Elke dag loopt deze Eindhovenaar, gewapend met camera, zo’n twee uur door het centrum om het stadsleven vast te leggen; de mensen en de omgeving. En dat levert per maand maar liefst 10.000 digitale foto’s op!

Deze verschijnen niet online: “Ik ben altijd wantrouwend geweest tegenover internet”. Nee, Jacob selecteert de mooiste foto’s en maakt daar fotoboeken van voor zichzelf. “Ik heb er inmiddels zo’n 100 in de kast staan. Misschien dat ik ze ooit aan het Eindhovens Beeldarchief schenk. Je wil niet dat het allemaal in een container eindigt: dat zou doodzonde zijn.”

Toevalstreffer

Jacob kwam al op jonge leeftijd in aanraking met fotografie. “Mijn eerste Kodak camera kocht ik begin jaren ’70 bij de drogist in de straat, voor omgerekend zo’n 5 euro. Een toevalstreffer. Aanvankelijk maakte ik familieplaatjes. In mijn tienerjaren fotografeerde ik vooral tanks – die reden toen nog in oefencolonnes over de Kennedylaan – en straaljagers op de Spotterweg.”

Toen hij een jaar of 20 was, begon Jacob serieuzer te fotograferen. “Op de PABO kregen we les met de Praktica camera en leerden we zelf foto’s ontwikkelen en afdrukken. Bij Kunstgeschiedenis leerde je kijken.”

Natuur

Jacob begon met natuurfotografie. “Ik ga vrijwel nooit op vakantie: liever wandel ik dan door de Eindhovense parken. Je hoeft niet naar Azië als je de honderden diersoorten in je eigen stad nog niet eens gezien hebt. Alles wat er in de Genneper Parken leeft, van insecten tot roofvogels, heb ik gefotografeerd en gefilmd.” Vooral voor roofvogels heeft hij een voorliefde: “Ik heb ook opgroeiende slechtvalken bij Eindhovense torens gevolgd”.

Verder bracht Jacob abstracte patronen van boomschorsen in beeld, waarmee hij in 2002 exposeerde in het Berkenhuisje. “En ik vond het, waarschijnlijk als een van de eersten, leuk om poppetjes van kabouters, trollen en elfjes in de natuur te fotograferen. Later maakte ik in de wintermaanden ook close-ups van gemengde vloeistoffen onder gekleurde lampen om zo verrassende en kleurrijke abstracte beelden te creëren.”

Stadsfotografie

Door boosheid over de vernielzucht van mensen in de natuur, verlegde Jacob zijn focus naar stadsfotografie. Anoniem trekt hij dagelijks het centrum in en ook in deze krant wil hij niet heel herkenbaar in beeld. “Ik ben liever niet te bekend, want ik wil spontaan foto’s kunnen maken zonder dat mensen gaan poseren”, legt hij uit.

“Voor mij is een foto geslaagd als het de kijker tot nadenken aanzet. Mijn handelsmerk is dat je op de achtergrond nog iets geks ziet. Iets wat het interessant maakt. Ik probeer iedereen altijd respectvol te fotograferen. Bij bewegende mensen kies ik altijd voor de voorwaartse pas, dat is het mooist. Het moet een natuurlijke pose zijn.”

Naast zijn dagelijkse rondje door het centrum, fotografeert Jacob ook graag tijdens evenementen. “Carnaval en Koningsdag zijn een must. Als een foto van iemand echt mooi is, dan geef ik diegene mijn mailadres zodat ze ‘m kunnen opvragen. Dat doen ze vrijwel nooit; ze zijn waarschijnlijk bang dat het geld kost, maar dat is niet zo.”

Tijdsbeeld

Nee, Jacob fotografeert voornamelijk voor zichzelf. “Een enkeling heeft wel eens wat werk gezien, verder breng ik het amper naar buiten. Ik vind dat makkelijker als er eerst een aantal jaren overheen zijn gegaan. Dan kijken mensen er anders tegen aan, misschien gemoedelijker: ‘Och ja, dat was toen’. Mijn foto’s geven een tijdsbeeld weer, van de mode, de gebouwen, noem maar op; heel breed eigenlijk.” Als voorbeeld noemt hij de ontwikkeling van de flats achter het Philips Stadion: “Dat heb ik tien jaar lang gevolgd en ik heb er een fotoboek van gemaakt”.

Op de vraag of er foto’s zijn waar hij het meest trots op is, antwoordt Jacob: “Nee, niet specifiek. Ik vind het wel heel mooi om een zonsondergang in de stad vast te leggen, bijvoorbeeld. En ik heb ooit een prijs gewonnen van het CKE voor een foto die ik in de Genneper Parken maakte op het moment dat er een hagelstorm overkwam. Dat is een hele mooie poster geworden.”

Zingeving

Tot slot: “Fotografie geeft zingeving aan mijn leven. Ik wil elke dag bewegen, anders word ik onrustig, en met fotografie heb ik een doel. Anders loop ik maar gewoon door die stad te slenteren. Ik ben een beetje angstig, en de wereld is minder eng als je door een camera kijkt. Dan voel ik me prettiger.”