Op de warme en soms hete zomerdagen kun je verlangen naar een ijsje. Helaas komen de ijsventers niet meer in onze wijk of in onze straat. Het Belgische IJsboerke heeft het tijdens de coronacrisis opgegeven, of heeft de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, we zullen het niet weten. Feit is, dat je voor een lekker schepijsje de deur uit moet.
De Italiaanse ijssalons zijn favoriet en daar hebben we er een aantal van in Eindhoven met namen als Firenze, La Toscana, Bastani en Venezia. De Italiaanse ijsbereiders kwamen in de jaren ’20 en ’30 van de twintigste eeuw naar Nederland, veelal uit het Noord-Italiaanse Belluno, een Alpengebied waar zij de ijsbereiding tot kunst wisten te verheffen. Zij gebruikten vruchten en noten in hun ijs en creëerden daarmee een scala aan smaken, die de tong streelden.
In Nederland bereidden veel banketbakkers ijs, bekend als roomijs. Zij zagen met lede ogen de opkomst en populariteit van het Italiaanse ijs aan en trachtten door overheidsingrijpen het aantal Italiaanse ijssalons en de komst van nog meer Italiaanse ijsbereiders een halt toe te roepen. Daarin zijn zij gelukkig niet geslaagd.
Deze foto is gemaakt in 1938, tijdens het hoogtepunt van de strijd. U ziet het op de foto: er werd alleen roomijs verkocht uit een handkar die gekoeld werd door dikke ijsstaven.