Hij maakt de scherpste woordgrappen, is altijd geïnteresseerd in je verhaal en hij speechte weergaloos grappig op onze bruiloft. Hij is al 25 jaar de beste vriend van mijn man en het was over hem dat mijn man afgelopen week vertwijfeld zuchtte; ‘ik baal dat ik hem afgelopen tijd niet meer heb kunnen helpen’. Het nadeel van weinig slaap en veel focus op het gezin is dat de mensen om je heen er zo makkelijk bij in schieten. Zo ook hij dus.
Na een van de best lopende kroegen op Stratumseind en een restaurant en cocktailbar op de Kleine berg werd afgelopen weekend het nieuwste project van hem en zijn compagnons geopend. Op een van de mooiste, maar ook uitdagendste locaties van de stad. Driehonderd zitplaatsen, zie ze maar te vullen. Als iemand het kan, is hij het, weet ik. Toen ik in een vorig leven als dorpeling ieder weekend vluchtte naar de stad, om mijn leven dat zo was gaan knellen voor even te vergeten, was hij het die me na twee keer in zijn kroeg al herkende. Hij heeft de gave iedereen zich welkom te laten voelen.
Nu mijn lief en ik steeds vaker vijf uur aaneengesloten slaap pakken in een nacht, komt er langzaamaan weer lucht. Ruimte voor andere dingen dan de dagen en nachten doorbuffelen. We dansten met al onze vrienden op ons vijfjarig huwelijksfeest, dronken bubbels bij vrienden in de tuin en ik vloog met mijn beste vriendin naar Ibiza voor drie dagen van ononderbroken gesprekken die meteen weer dieper gingen dan de reguliere ‘hoe was jullie nacht?’
Komende tijd zullen we met onze jongens regelmatig in de oude gloeilampenfabriek middenin de stad zijn. Om in het drukke gezinsleven even achterover te leunen en ons te laten bedienen. Om te genieten van de jongens die ravotten in de ruime speelhoek. Maar vooral.. om man zijn beste vriend - groot, vriendelijk en wiens armen zo zwaaien als ie loopt - weer even te zien.
dit-dus.nl
Column