Mevrouw Roubos, met de voornaam Greetje. Ze lacht vriendelijk en noemt haar naam ouderwets. Echt iets van vroeger. Een geweldig lieve warmhartige vrouw van 81 lentes jong. Archipel Thuis komt twee keer per dag over de vloer om haar te helpen. Maar dat bezoek bestaat zeker niet enkel uit enkel praktisch hulp, het is zoveel meer dan dat, geeft Greetje aan. “Er voor elkaar zijn en oprechte interesse tonen.”
EINDHOVEN - Ze vertelt dat ze christen is en dat dit nu juist is waar het in haar leven om draait. Greetje Roubos komt uit een groot gezin en nu, vertelt zij met trots, heeft ze zelf 5 kinderen, 16 kleinkinderen en 4 achter kleinkinderen. Dan vervolgt het gesprek over het project dat Archipel Thuis in samenwerking met Juliette de Wette van ‘Back for good’ faciliteert. Het project Doosje vol geluk draait nu juist om deze ‘aandacht voor elkaar’. Het verbinden van mensen. En zeker ook voor vluchtelingen die in Nederland opgevangen worden, zo ook hier in Eindhoven.
Vluchtelingen
De ouderen van Archipel kregen ieder een doosje en mochten dit vullen voor vluchtelingen uit Oekraïne met lekkers, creatieve uitspattingen en lieve briefjes. Een samenwerking met Stichting de Springplank waar met vele vrijwilligers een immense organisatie plaatsvindt om voor vluchtelingen uiteindelijk een goede opvang te kunnen verzorgen. Organisaties waar wel wat meer aandacht voor mag zijn, vindt Greetje. “Zo ongelooflijk mooi wat hier allemaal gebeurt.”
Mevrouw Roubos kan zich als geen ander inleven. Toen het nieuws vers was, stond de wereld even op zijn kop en nu kabbelt alles weer voort. De gruwelijkheden zijn ver-van-je-bed-show, maar Greetje Roubos heeft de herinneringen van de oorlog nog op haar netvlies staan. Juist ook daarom draagt zij dit soort zaken een warm hart toe. “Dat Archipel Thuis het voor ons mogelijk maakt hieraan bij te kunnen dragen vind ik geweldig. Dit is waar we in de wereld wel een beetje meer van zouden kunnen gebruiken. Simpelweg naastenliefde”, vindt de betrokken Eindhovense.
Mevrouw Roubos vertelt over haar beleving bij de allereerste berichtgeving over de oorlog in Oekraïne en vooral ook wat dat voor emoties bij haar los hebben gemaakt. “Het brengt alle herinneringen van vroeger tijdens de oorlog terug”, zegt Roubos, die het fijn vindt dat zij door mee te doen aan het project Doosje vol geluk iets kan betekenen voor een ander.
Greetje Roubos kan eindeloos, geeft zijzelf aan, vertellen over haar belevenissen tijdens de oorlog, met veel aandacht voor details. Bjvoorbeeld hoe haar ouders de oorlog hebben ervaren, en hoe het gezin draaiend werd gehouden. Maar ook over Hansje, het joodse meisje dat het gezin in de oorlog een warm onderdak heeft gegeven. Verhalen waar je een boek over kan schrijven. Verdrietig, angstaanjagend en zeker ook liefdevol. Hoop en liefde doet leven, is haar motto. “Dat stukje hoop en liefde kan ik nu overbrengen, verpakt in een heel klein doosje.”
Van de redactie
‘Naastenliefde, daar kunnen we wel wat meer van gebruiken’