Het Stratumseind gaat flink op de schop. Voor Groot Eindhoven reden om in het hart van deze stapstraat te duiken, samen met de ondernemers van toen en nu. Deze week met Ellen van den Burg en Lucas van Brakel van De Repelsteel.
EINDHOVEN - “Best bijzonder dat De Repelsteel zo’n bekend multicultureel café werd, en dat met twee van die kaaskoppen aan het roer. Bij ons kwamen alle nationaliteiten. Wij boden hen een plek waar ze naar toe konden. Ergens anders werden ze geweigerd, om wat voor reden dan ook.”
Hun gezamenlijke horeca-avontuur gingen Ellen en Lucas aan als getrouwd stel. Inmiddels zijn ze gescheiden, maar nog altijd zijn ze zakelijke partners. “We zijn nog steeds een hechte familie, we zorgen goed voor elkaar.”
Populaire barman
De twee ontmoetten elkaar op jonge leeftijd bij de Aloys, waar Lucas rond zijn 20ste begon te werken. “Hij was een van de meest populaire barmannen van de straat”, glimlacht Ellen.
In 1983 stapten de twee in het huwelijksbootje en in de jaren daarna kregen ze drie kinderen. Lucas werkte inmiddels bij De Repelsteel en De Rits, twee naast elkaar gelegen kroegen die allebei van Kees van Amelsvoort en Jaap Köning waren. “Ik werkte daar zo’n zeven jaar toen ze ons de kans boden om de cafés over te nemen. Op 1 november 1994 kregen we de sleutels.”
Blikken Slikken
Een paar maanden daarna zou De Repelsteel tien jaar bestaan. “Dat hebben we in 1995 groots gevierd als eerbetoon aan Jaap en Kees. Met optredens van de Hermes House Band en Guus Meeuwis. Dat was superleuk.”
En er waren in het begin thema-avonden. “Een schoonmaakfeest: dan hingen we de kroeg vol met was, iedereen bracht wat mee. Of een beachparty: dan gooiden we het terras vol met zand. Later kon je hier op vrijdagmiddag Blikken Slikken. We verkochten blikjes bier. Kocht je een tray bier, dan kreeg je een T-shirt met de tekst: I am a real blikkenslikker.”
Multicultureel
In de loop der tijd werd De Rits steeds meer een multicultureel café. “Dat was best vreemd, want de deuren tussen beide kroegen stonden gewoon open en we draaiden dezelfde muziek. Toch kwamen de Nederlandse gasten bij de Repelsteel en mensen met een andere nationaliteit bij De Rits. Als ze dan toch bij ons komen, kunnen we daar net zo goed op inspelen. We besloten De Rits voortaan De Repelsteel te noemen. Daar gingen we R&B muziek draaien.”
De oude Repelsteel werd Café De Looier, vernoemd naar een leerlooierij die daar ooit gezeten heeft.
Heel relaxed
“We konden goed omgaan met alle nationaliteiten. Andere culturen met een andere gedachtegang: daar moet je een beetje voor openstaan. Mensen zeiden: Bij de Repelsteel is altijd ruzie, maar dat was helemaal niet zo. De meesten jongens waren heel relaxed. Ik kom ze nu nog regelmatig tegen en dan is het altijd: Hé Lucas, hoe is het met je?”
Ellen zat lange tijd in het bestuur van Vereniging Horeca-Belangen Stratumseind. “Omdat we een multicultureel café hadden, werd ik ook gevraagd voor bijvoorbeeld bijeenkomsten over het deurbeleid. En we hadden nauw contact met Dynamo, waar ook allerlei nationaliteiten kwamen.”
De functie van De Repelsteel als multicultureel café nam in de loop der jaren af. “In meer kroegen draaiden ze R&B. We waren er ook wel een beetje klaar mee.” De Looier bleef open, maar voor De Repelsteel viel in 2013 het doek. “We hebben nog even geprobeerd om er een club van te maken, maar dat liep niet goed.”
Volgende generatie
In 2016 openden Lucas en Ellen hier de FoodGallery, een dagzaak waar wekelijks live muziek is en waar mensen ook kunnen eten. Als fervent kookliefhebber staat Lucas tegenwoordig in de keuken.
Ellen is twee jaar geleden uit de zaak gestapt: “ik houd me alleen nog bezig met de administratie”. Sindsdien is hun jongste zoon Lars eigenaar van de twee kroegen. Iets waar ze duidelijk trots op zijn: “Het vak is hem met de paplepel ingegeven, het zit echt in zijn bloed”.
Zelf kijken ze met veel plezier terug op De Repelsteel-tijd. Lucas: “Iedere dag was een mooie herinnering, ik ben nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan”. Ellen: “We hebben zoveel leuke mensen leren kennen door de horeca, dat heeft uiteindelijk mijn leven heel erg verrijkt.”
Marjolein van Hoof
‘Andere culturen, daar moet je voor openstaan’