Marjolein van Hoof

Een tatoeage zegt soms meer dan duizend woorden. Het symboliseert een gevoel voor iemand of een gebeurtenis in je leven. In de serie Onderhuids maken we kennis met uiteenlopende Eindhovenaren en hun verhaal achter een tatoeage. We trappen af met Jan Joosten (52).

EINDHOVEN – Hij houdt van heavy metal, rijdt Harley-Davidson, heeft tatoeages én…is commissielid van het CDA. “Ja, sinds de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar. Dat past misschien niet helemaal in het plaatje”, grinnikt hij.

Jan komt oorspronkelijk uit Mierlo en reisde voor zijn werk zo’n beetje de hele wereld over. Hij woonde zelfs nog een tijdje in Frankrijk en Afrika.

Sinds vijf jaar heeft hij zijn plek gevonden in het Vonderkwartier in Eindhoven: “De liefde bracht me hierheen en vanaf dag één voelt het goed”.

Eerste tatoeage

Jan heeft op beide armen een semi sleeve tattoo in Noors-Keltische stijl. Daartussen prijkt, op de rechter bovenarm, zijn eerste tatoeage die hij zo’n zeven jaar geleden liet zetten tijdens een werkreis in Florida. Het symboliseert de bijzondere band met zijn zoon Luuk.

“Hij is mijn oogappel, ik ben zo trots op die jongen. Hij is nu 21 en gaat studeren aan de Tilburgse universiteit. Hij doet het supergoed, maar belangrijker: hij heeft het hart op de juiste plek. Ze zeggen wel eens: een vader kijkt in de spiegel als ie zijn zoon ziet. Dat heb ik ook, aan een half woord hebben wij genoeg. Mijn eerste virgin tatoeage móest dus iets met Luuk te maken hebben. Hoe deze uiteindelijk ontstond, is helemaal supervet.”

Ink Master

Jan wandelde wat door Florida toen hij Fort Lauderdale Handcrafted zag.

“Dit is dé studio van Chris Núñez, een wereldberoemde tattooartiest. Hij was onder meer jurylid van Ink Master, een tv-programma wat ik altijd volgde. Ik maakte een selfie voor de studio toen een meisje naar buiten kwam en me uitnodigde om binnen te kijken. Er lag net, heel cliché, een grote Amerikaanse biker in de stoel”, lacht hij.

“Ze vonden het wel leuk dat er een Dutch guy op bezoek was. Normaal is daar een wachtlijst van een half jaar, maar ik mocht diezelfde dag na sluitingstijd terugkomen. Denk maar eens na wat voor tattoo je wil, zeiden ze.”

Hummelke

“Op het terras dacht ik terug aan Luuk toen hij nog een klein hummelke was. We wandelden vaak in de natuur en zodra hij moe werd, wilde hij bij papa op de schouders zitten. Ik begon wat te krabbelen op papier. In de studio werkten ze het verder uit. Anderhalf uur later stond de tattoo op mijn arm. Luuk vond het te gek.”

Symbool

De tatoeage toont een zoon die in de nek van zijn vader zit, ze houden elkaars handen vast. “Er altijd voor elkaar zijn, ongeacht wat dan ook: dat symboliseert het voor mij. Als vader wil je je zoon helpen en hem behoeden dezelfde fouten te maken als jij. Vroeger droeg ik Luuk, maar als ik straks oud ben is dat misschien andersom.”

De handen in elkaar is voor Jan een teken van verbinding en vriendschap. “Het zijn twee silhouetten die samen één geheel vormen. Tegelijkertijd refereert de tattoo naar mijn eigen vader waar ik ook heel close mee was.”

Nog altijd is Jan blij met zijn vader-zoon tatoeage. “Én ik ben er heel trots op. Natuurlijk heeft de studio het ontwerp verder uitgewerkt, maar ik heb het wel zelf bedacht. Dat uit een krabbeltje zoiets tevoorschijn komt, is gewoon heel vet.”

‘Het zijn twee silhouetten die samen één geheel vormen’