Het mag weer, eindelijk! Kappers, schoonheidsspecialistes, pedicures en nagelstylistes kunnen hun agenda’s weer volboeken. Ik heb meteen een complete gezichtsbehandeling geboekt inclusief het verwijderen van donshaartjes.
Dat laatste is een ongemak dat met het klimmen der jaren ontstaan is en ja, wanneer je eenmaal begint te harsen? Juist ja, dan kun je dit blijven doen. Een kennisje van me bekende dat zij af en toe een mesje ter hand neemt om dit euvel te bestrijden. Moedig, maar ik waag me er niet aan. Ben veel te bang dan echt stoppeltjes te kweken. Uiterlijk, eigenlijk ben ik er nooit zo mee bezig, maar nu in coronatijd is het toch echt nodig om af en toe iets creatiefs te doen. Bijvoorbeeld met je haar. Tijdens het lijsstrekkersdebat afgelopen zondag viel het me op dat onze premier dat volgens mij ook had bedacht.
Zijn, volgens mij geverfde haren, glommen van de gel. Klein detail? Dat waren de grijze plukjes net boven zijn beide oren. Erg geslaagd vond ik het geheel niet en los daarvan overweeg ik ook niet om op hem te stemmen. Of ‘t straks een hem of een haar wordt weet ik ook nog niet. Ik maak me er ook niet zo’n zorgen om, zal de kieswijzer eens raadplegen. Misschien dat dat helpt. Over helpen gesproken. Afgelopen week verrichtte een bevriende kunstenares van me een kleine heldendaad. In de Heuvel exposeert zij in een leegstaand pand samen met andere kunstenaars. Het was al zes uur geweest en niet alleen de enkele winkels die tijdens corona voor afhaalboodschappen bereikbaar zijn, waren gesloten.
Ook de toegangsdeuren naar buiten waren op slot. Haar aandacht werd getrokken door een jongeman die onder het bloed zat en wanhopig tegen de ruiten van de expositieruimte bonsde. Ze raakte niet in paniek, maar handelde daadkrachtig. Terwijl het bloed letterlijk uit zijn hand gutste, verrichtte ze eerst hulp, belde de beveiliging en de ambulance. Het ambulancepersoneel prees haar daadkracht en dat wil ik bij deze opnieuw doen. Geweldig gedaan Danielle, wat mij betreft heb je een lintje verdiend!