Dat er ooit een slechtvalk naar haar vernoemd zou worden, had Daniëlle Verschuren (51) nooit kunnen bedenken. Toch draagt een van de slechtvalken die onlangs geboren werden in de toren van de Catharinakerk, haar voornaam. “Dat voelt toch wel als een eer.”
Door Marjolein van Hoof
Een slechtvalk die een naam draagt: het is sowieso iets wat zelden voorkomt. Normaal krijgen ze een ring rond hun poot met daarop een reeks cijfers en letters. Maar deze gevleugelde dame staat nu dus geregistreerd als ‘Daniëlle’.
Dat heeft alles te maken met het werk van Daniëlle Verschuren. Sinds afgelopen september is ze een van de beheerders van de Catharinakerk, samen met Laurens Mulkens. Twee dagen in de week, op woensdag en donderdag, houdt deze rasechte Eindhovense het reilen en zeilen van de kerk in de gaten. “Het is een fantastische plek en ik vind het heerlijk om te doen”, vertelt ze enthousiast.
Kunstenaar
Naast beheerder is Daniëlle vooral kunstenaar en runt ze sinds 2020 samen met Jan van de Loo de galerie VDLArt in de Heuvel. “Ik merkte dat mijn creativiteit afnam, omdat ik alleen maar met schilderen bezig was. Toen ik hoorde dat ze bij de Catharinakerk een beheerder zochten voor twee dagen in de week, ben ik meteen een kijkje gaan nemen. Ik ben blij dat ik deze stap heb gezet. Ik ontmoet veel mensen en ik krijg nieuwe prikkels, waardoor mijn inspiratie voor het schilderen groeit.”
Boegbeeld
Wat ook groeide, was haar interesse voor de kerk zelf. “Die interesse was er natuurlijk al; mijn hart ligt in Eindhoven en de Catharinakerk is een van de boegbeelden van onze stad. Maar sinds ik medebeheerder ben, leer ik zoveel meer over het gebouw en de geschiedenis. Er werken hier alleen maar lieve mensen en er gebeuren mooie dingen. Het steunpunt voor eenzame mensen en dak- en thuislozen is een prachtig initiatief, maar bijvoorbeeld ook de concerten die hier gehouden worden. Een aanrader voor iedereen: kom een keer luisteren, de akoestiek is fantastisch.”
Zien en meemaken
Alles willen zien en meemaken: dat is Daniëlle ten voeten uit, dus toen de nestkast in de linker toren van de kerk schoongemaakt moest worden, was zij daarbij. “Vanaf dat moment ben ik me gaan verdiepen in de slechtvalk die hier jaarlijks broedt.”
Daniëlle kwam tot een leuke ontdekking. “De slechtvalk zit hier sinds 2015, maar daarvoor verbleef ze bovenop het TD-gebouw. Dat was in dezelfde tijd dat ik daar anti-kraak woonde. Ze is dus een soort van oud-huisgenoot. Dat schept een band”, lacht ze.
Rond Pasen begon de slechtvalk eieren te leggen en Daniëlle volgde het op de voet via een live-stream. “Dag en nacht zat ik voor de computer. Ik was hier zo’n beetje voor iedereen de informatiebron over de voortgang en ik probeerde zoveel mogelijk mensen enthousiast te maken.”
Mijn kindje
Daniëlle zag hoe de vogel drie eieren legde. “Ik weet nog dat ik dacht: nu moet het ongeveer zover zijn dat het eerste ei uitkomt. Ik keek op de computer en het eerste kuiken was er. Echt heel mooi. Het voelde een beetje als mijn kindje”, zegt ze met een knipoog.
Twee kuikens zagen het levenslicht, het derde jong heeft het helaas niet gered. “Toen brak mijn hart, maar ja: dat is de natuur.”
Toen de twee jonkies geringd werden, ging Daniëlle mee naar boven de toren in. En daar werd het vrouwelijke kuiken officieel geregistreerd als ‘Daniëlle’. “Toch wel een eer”, glundert ze.
De wijde wereld in
Uiteraard volgt Daniëlle de vogels nog steeds op de voet. “Ze groeien echt hartstikke snel en ik denk dat ze binnen nu en twee weken uitvliegen. Dan blijven ze nog wel even rond de nestkast hangen, tot het najaar ongeveer, daarna slaan ze letterlijk hun vleugels uit. Uiteindelijk moet ik haar loslaten, maar het idee alleen al dat er straks ergens een naamgenoot rondvliegt, is gewoon hartstikke leuk.”
Zoals het een echte kunstenaar betaamt, maakt Daniëlle uiteraard een mooi schilderij van de jonge slechtvalk en dat zal te zijner tijd te zien zijn bij VDLArt.
Ook nieuwsgierig naar de slechtvalken in de Catharinakerk? Je kunt ze volgen via de live stream op: