Op school ging het helemaal mis met hem. “Ik kon me moeilijk concentreren. Als er op het rapport een punt had gestaan voor naar buitenkijken, dan had ik een goed cijfer gekregen!” Toch wist hij op eigen kracht een succesvol werkzaam leven te creëren. “Voordat ik mijn definitieve draai vond, heb ik twaalf banen gehad maar geen ongelukken gemaakt.” Leo Thijssen (67): geen kunstenmaker, maar een kunstenaar. Een selfmade man, die nog niet van plan is op zijn lauweren te rusten.
Door Dorothée Foole
Als kind had hij het niet makkelijk. “Mijn ouders hadden nooit de gelegenheid gekregen om te studeren en pushten hun zeven kinderen om toch vooral zo goed mogelijk ons best te doen op school. Met mijn concentratieprobleem en drukke gedrag lukte dat niet. Nu zou ik ongetwijfeld een of ander ‘gedragsstoornisplakkertje’ hebben gekregen. In mijn tijd werd je een lastige leerling genoemd en in plaats van meer aandacht, kreeg je juist minder aandacht van leerkrachten.”
Tekentalent
Gelukkig was er één vak waarin Leo menigeen de loef afstak: tekenen. “Wij woonden in Bergen op Zoom en na de lagere school ging ik in Roosendaal naar de Grafische School. Daar heb ik onder meer het klassieke drukkersvak geleerd, oftewel losse letters zetten die vervolgens gedrukt werden. Ook leerde ik boekbinden. Op mijn achttiende kon ik me inschrijven voor een vervolgopleiding op mbo-niveau van de Grafische School en koos toen voor Eindhoven. Zo ben ik hier op kamers beland en ik wil er nooit meer weg!”
Leo specialiseerde zich als reclametekenaar en reclameontwerper en werkte bij Philips Lighting en nog een tiental andere bedrijven. Maar ook een ander talent ontwikkelde hij. Als er ergens een feestje was, stak Leo er als gangmaker bovenuit. Langzaam maar zeker wist hij een eigen bedrijf op te zetten en ontpopte hij zich als presentator en animator op feesten, evenementen en braderieën. Feilloos wist hij diverse typetjes neer te zetten. Hij boekte successen als Leipe Leo, Sjef van Puffelen, Butler James, de middeleeuwse dorpsgek, de dronken ober en nog veel meer karakteristieke personen.
Leo bleek een geboren entertainer en dat viel op. Zo speelde hij in de jaren negentig van de vorige eeuw twee seizoenen lang De Luie Lakei in het Land van Ooit. Daarna volgde hij enkele jaren Klassieke Pantomime bij de Poolse Halina Witek. Als tambour-maître speelde hij in 2002 bij De Enige Echte Efteling Fanfare.
Commercial
Ook op tv was Leo regelmatig te zien. In het TROS-programma Love Letters van Linda de Mol kroop hij in de huid van Lakei Lievervrij. Hij speelde de Middeleeuwse Dorpsgek in het KRO programma Markant Nederland van Manuela Kemp en als Leipe Leo trad hij op in het SBS programma D’r op of d’r onder.
Zijn grootste reclameklus was voor KPN. “Lang geleden”, lacht hij. “Ik speelde de rol van Toine, de manager van Fons, een artiest met een poliep op zijn stembanden. Voor zes scènes van circa 30 tot 45 seconden waren we twee dagen bezig.”
In de boeien
Dat hij als geen ander zijn typetjes levensecht wist neer te zetten, ondervond hij tien jaar geleden in Bergschenhoek. “Ik was ingehuurd om als nepagent bij een activiteit op te treden. Voordat ik het wist, werd ik echter in de boeien geslagen en moest ik me als nepagent op het bureau verantwoorden. De volgende dag haalde ik met dit incident de voorpagina van de Telegraaf!”
Het artiestenvak is echter ongewis. Zo heb je veel afspraken, maar er zijn ook tijden dat de agenda leeg is. “Ik had inmiddels een gezin en er moest wel brood op de plank komen. Gelukkig kon ik ook met mijn tekenwerk het een en ander bijverdienen. Op verzoek heb ik veel muurschilderingen gemaakt, maar ook vaak achter de bar gestaan en ik werkte onregelmatig op zowel de afdeling wonen als bij de dagbesteding met mensen met een verstandelijke beperking”, vertelt Leo.
Prachtig leven
“Een typetje spelen, mensen entertainen, de interactie met het publiek, dat zijn zaken die me toch het dierbaarste zijn. Dan kan ik me helemaal uitleven.” Bram Vermeulen, Freek de Jonge, Van Kooten en De Bie, André van Duin en Toon Hermans zijn Leo’s grote voorbeelden.
“Ik heb een prachtig leven gehad. Nu alleen nog buiten naar de vogeltjes staren, daar ben ik te actief voor. Ik ben nog steeds te boeken voor openingen, feesten en partijen maar niet meer de hele week. Ik heb een lieve kleindochter Tess van vijf jaar, daar wil ik tijd aan besteden. PSV is mijn cluppie én…ik ben weer aan het schilderen geslagen. Mooie plekjes bijvoorbeeld in de Genneper Parken op het witte doek vastleggen, zie ik ook als een uitdaging.”