“We hebben alle jubilea gevierd, maar nu komt er toch echt een leuk feestje aan.” Joep Verhulst (83) en Elly Verhulst-Sengers (82) hebben dinsdag 18 juni rood omcirkeld in de agenda staan. Dan maakt het echtpaar zich op voor een mijlpaal en mogen zij zich een diamanten paar noemen. Leuke bijkomstigheid: het is ook nog eens de verjaardag van Elly.

Door Rob Weekers

In zestig jaar huwelijk is er één constante: de liefde. “Maar bekvechten kunnen we goed”, zegt Elly. Het diamanten paar is geboren en getogen in Eindhoven. Joep in Tongelre, Elly in Strijp. De twee leerden elkaar op 18-jarige leeftijd in 1959 kennen tijdens bij dansschool Gerard Need. “Dat hoorde bij de opvoeding, vonden mijn ouders. Zo ging dat toen”, zegt Elly.

Kansje wagen

Liefde op het eerste gezicht was het niet direct. “Elly danste met andere jongens”, lacht Joep. “Ik dacht: tijd om eens een kansje te wagen!” Dat pakte goed uit want al ras was Elly een trouw bezoeker van de wedstrijden die Joep, een talentvol voetballer, speelde voor De Spechten. “Zelfs bij uitwedstrijden was Elly erbij. Dat wekte toch wel de bewondering van veel teamgenoten”, blikt Joep terug. De wedstrijdpremies die Joep opstreek werden keurig opzij gelegd. “Voor de uitzet sparen hè”, lacht Joep.

De twee stapten op 23-jarige leeftijd in het huwelijksbootje. “Voor die tijd best wel jong”, zegt Joep. Twee jaar later werd oudste dochter Jolanda (nu 58) geboren, zes jaar later volgde dochter Sylvia. Twee schoonzoons en vijf kleinkinderen maken de familie compleet.

Dubbel tellen

“Zestig jaar, een hele tijd. Hoewel, ik denk wel eens dat het tropenjaren zijn geweest, en dat ik het dubbel moet tellen”, grapt Joep. Elly blikt of bloost er niet van. “Joep is de grappenmaker, ik ben de serieuze.” Die twee karakteruitersten houden het paar prima in balans, zo luidt de gezamenlijke conclusie.

Sport heeft in het leven van het diamanten paar altijd een grote plaats ingenomen. “Volleybal, atletiek, fietsen, wandelen, het heeft ons altijd fit gehouden”, luidt het eenstemmig. “Het liefst zou ik de voetbalschoenen nog aantrekken, maar dat zit er echt niet meer in”, zegt Joep. Echtgenoot Elly heeft in linedance een hobby gevonden waar ze zich tot op de dag van vandaag met veel plezier op toelegt.

Sigaretje op de balie

In zijn werkzame leven heeft Joep vanaf zijn zestiende gewerkt bij de PTT. De datum staat in zijn geheugen gegrift. “1 september 1957, ik was net klaar met het mulo. Ik heb in totaal 38 jaar bij de PTT gewerkt. Eind jaren vijftig kwamen veel mensen hun AOW en andere uitkeringen ophalen bij het loket. Een mooie tijd, je maakte nog wel eens een praatje. Uit beleefdheid legden sommige bezoekers als presentje een sigaretje of sigaar op de balie. Ik heb nooit gerookt, maar mijn vader, een kettingroker, zag mij graag thuiskomen met de oogst van de dag.”

Joep maakte snel carrière bij de PTT, werd assistent-directeur in Best, en viel soms als plaatsvervangend directeur in bij kantoren in de regio. “De dagen rond Kerst waren een gekkenhuis, moesten we soms wel dertigduizend kaarten op één dag verwerken.”

Lekker naar Zeeland

In 1995, toen er bij de PTT flink werd gereorganiseerd, kreeg Joep op 54-jarige leeftijd een mooi aanbod om vervroegd uit te treden. “Nooit spijt van gehad, hoewel ik altijd graag bij het bedrijf heb gewerkt”, zegt Joep. Het gaf tijd en ruimte om extra aandacht te schenken aan de kleinkinderen. Nelly vult aan: “En we konden vaker naar onze caravan in Zeeland, heerlijk.” Met een zee aan vrije tijd volgden vakanties in het buitenland. Met name Oostenrijk was favoriet. “Daar zijn we al met onze huwelijksreis naartoe geweest.” Tegenwoordig zijn busreizen favoriet. “We zijn echte vakantiegangers!”

Vrijwilligers

Trots laat Elly een ingelijste oorkonde zien. Gekregen als dank voor veertig jaar vrijwilligerswerk. 25 jaar bij peuterspeelzaal Pinkeltje aan de Jasonstraat, en daarna bij de KBO, samen met Joep. “Toen ik oma werd, had ik mijn eigen peuterspeelzaal”, lacht Elly. “We hebben wel geraniums, maar we gaan er niet achter zitten”, zegt Joep. “Als ik de hele dag thuis zit, dan begint het te kriebelen. Dan pakken we de fiets, en gaan we ergens een bakje koffie drinken.” Elly is iets minder wispelturig. “Ik kan me goed vermaken thuis.” Joep: ”Dat we er nog veel jaren aan vast mogen knopen!”