De harmonie was destijds lokaal heel betrokken, zoals op de foto die is genomen bij een kampioenschap van VV Tongelre.
De harmonie was destijds lokaal heel betrokken, zoals op de foto die is genomen bij een kampioenschap van VV Tongelre.

‘Samen spelen is het leukste wat er is’

Algemeen

Plezier in het muziek maken en de saamhorigheid van een vereniging, dat is wat Toon Menheere vindt bij het Eindhovens Muziekcollectief. En dat al 70 jaar!. Afgelopen weekeinde werd het trouwe lid in het zonnetje gezet.

EINDHOVEN - Toon Menheere is een echte Tongelrenaar en een muzikant in hart en nieren. Toen hij 8 jaar was, in de jaren vijftig van de vorige eeuw, kon hij kiezen: gaan voetballen of lid worden bij de harmonie. “Tegenwoordig kunnen kinderen alles doen. In die tijd was er niks, we speelden op straat, en omdat ik niks om voetbal gaf, ging ik naar de harmonie”, vertelt Toon.

Tamboerkorps

Bij harmonie De Eendracht in Tongelre speelde hij samen met zijn vader en oom. Zijn opa en oma woonden op de Poststraat, zijn opa was betrokken bij het Gilde. “Ik ben begonnen bij het tamboerkorps op de trom. Destijds was het zo dat je vier marsen moest kunnen spelen en dan mocht je al mee de straat op.

De harmonie repeteerde destijds bij café de Korenbeurs aan de Tongelresestraat, les kregen de kinderen onder het podium. Toon heeft zelf ook les gegeven, al op zijn dertiende. Ook is hij instructeur van het tamboerkorps geweest. Later is het tamboerkorps drumband geworden en tegenwoordig zit Toon bij de slagwerkgroep van het Eindhovens Muziekcollectief.

De harmonie was voor Toon altijd meer dan alleen muziek maken. En vroeger was dat zeker ook zo. “Er werd meer omheen georganiseerd, ook omdat er niks anders was. Bijvoorbeeld mosselavonden bij de Korenbeurs, een sinterklaasviering voor de jeugd en optredens van de toneelvereniging.”

Ook gaf de harmonie een serenade voor eerste communicanten. De deuren achterin de Sint Josephkerk (de gesloopte kerk aan de Sint Josephlaan) gingen dan open waarna de harmonie binnen kwam. Daarnaast was de harmonie zichtbaar op straat. Er werden concerten in de wijk gehouden, bijvoorbeeld bij speeltuin Sint Joseph, op ‘t Hofke en op de generaal Bothastraat waar dan een mobiele kiosk werd geplaatst. Ook werden er muzikale wandelingen gehouden. Daarbij liep een politie-agent voorop. “Eén keer liep de agent rechtdoor en sloegen wij linksaf, het duurde even voordat hij het in de gaten had!”

Plezier

Toon ervaart nog steeds veel plezier bij het muziek maken. En als hij over de harmonie praat, beginnen zijn ogen te glimmen. Hij houdt van het samen muziek maken en van het feesten er omheen. Maar ook van de betrokkenheid bij elkaar, bij goede en bij verdrietige dingen. Hij ervaart veel saamhorigheid, iedereen wil helpen en er wordt gekeken naar wat je kunt. Ook vindt hij het mooi om, als één van de oudsten, te zien dat er weer jeugd bijkomt. “Er is nu veel meer te doen en iedereen is aan het gamen. Toch zie je dat muziek maken ook nog steeds jongeren trekt. En samen spelen in de harmonie is het leukste wat er is!”

Van de redactie

‘Omdat ik niks om voetbal gaf, ging ik naar de harmonie’

Afbeelding